Voorproefje voor The Wave, Een Arch.
Blijf op de hoogte en volg Jaap en Els
07 Augustus 2019 | Verenigde Staten, Page
Page, dinsdag 6 augustus.
Vandaag zijn we naar het trailhead voor zowel The Wave als The Wire Pass gereden. We deden dat via het kantoor van het BLM (Bureau Land Management) dat ongeveer halverwege ligt. Zij hebben de meest actuele informatie over de toestand van de wegen en van het weer. Een bezoekje aan hen is dus altijd nuttig. De toestand van de dirt road die we moeten rijden is redelijk en hetzelfde geldt voor het weer, MAAR ……. er kan best wel een bui vallen alleen is de verwachting niet dat dit zal betekenen dat we dan van onze tocht moeten afzien. Duimen dus maar.
Vandaag een voorproefje. We zijn gestart vanaf hetzelfde trailhead, maar daar waar de trail van The Wave rechtdoor gaat zijn wij naar rechts gegaan. Het was in alle opzichten spannend. Het was bewolkt met af en toe wat spatjes regen. De temperatuur was toen we begonnen een aangename zesentwintig graden. Dat bleef niet zo. De zon brak weer door en uiteindelijk werd het zo’n drie- tot vierendertig graden. We hebben flink lopen zweten. Ons doel vandaag was om tenminste één arch te vinden (er zijn er meer) in dit landschap. Dat betekende dat we op coördinaten moesten lopen in een gebied dat we niet kenden. Een wirwar van rotsen en washes zonder paden of verdere aanwijzingen. Er moest flink geklauterd worden, soms waren er rotsen die te ruig waren om overheen te gaan en daar moesten we dan maar omheen. Soms konden we een stukje door een wash lopen. De washes waar we doorheen liepen waren recent nog vol met water komen te staan en dat gaf prachtige flow-effecten in het veelkleurige zand
Tot onze grote tevredenheid (vooral die van Jaap) hebben we de arch gevonden. Hij heeft verschillende namen variërend van ‘High Heel’ tot ‘Double Arch’ (omdat hij twee bogen heeft) tot ‘Flame Arch’, welke naam het meest gebruikt wordt weten we niet. Het is een mooie, bijna tere arch. Aan het puin dat er onder ligt kun je zien dat er in de loop van de tijd al flinke brokstukken zijn afgevallen. Ook recent nog! Feitelijk is de boog zo fragiel dat hij er over een jaar misschien niet eens meer is!
Opzij van de boog hebben we een boterham gegeten. Nog even hebben we overwogen om op de coördinaten een tweede arch te zoeken maar daar hebben we vanwege het onoverzichtelijke en ruige landschap van afgezien. We zijn weer terug gegaan en net als op de heenweg hebben we enorm genoten van het bijzondere landschap, de kleuren van de washes, de fraaie cactussen en wat daar zomaar overal staan te groeien en bloeien. Terug bij de auto konden we vaststellen dat we 7,5 kilometer door het land hadden gestruind en ….. morgen mogen we weer. Dan THE WAVE!!
Vandaag zijn we naar het trailhead voor zowel The Wave als The Wire Pass gereden. We deden dat via het kantoor van het BLM (Bureau Land Management) dat ongeveer halverwege ligt. Zij hebben de meest actuele informatie over de toestand van de wegen en van het weer. Een bezoekje aan hen is dus altijd nuttig. De toestand van de dirt road die we moeten rijden is redelijk en hetzelfde geldt voor het weer, MAAR ……. er kan best wel een bui vallen alleen is de verwachting niet dat dit zal betekenen dat we dan van onze tocht moeten afzien. Duimen dus maar.
Vandaag een voorproefje. We zijn gestart vanaf hetzelfde trailhead, maar daar waar de trail van The Wave rechtdoor gaat zijn wij naar rechts gegaan. Het was in alle opzichten spannend. Het was bewolkt met af en toe wat spatjes regen. De temperatuur was toen we begonnen een aangename zesentwintig graden. Dat bleef niet zo. De zon brak weer door en uiteindelijk werd het zo’n drie- tot vierendertig graden. We hebben flink lopen zweten. Ons doel vandaag was om tenminste één arch te vinden (er zijn er meer) in dit landschap. Dat betekende dat we op coördinaten moesten lopen in een gebied dat we niet kenden. Een wirwar van rotsen en washes zonder paden of verdere aanwijzingen. Er moest flink geklauterd worden, soms waren er rotsen die te ruig waren om overheen te gaan en daar moesten we dan maar omheen. Soms konden we een stukje door een wash lopen. De washes waar we doorheen liepen waren recent nog vol met water komen te staan en dat gaf prachtige flow-effecten in het veelkleurige zand
Tot onze grote tevredenheid (vooral die van Jaap) hebben we de arch gevonden. Hij heeft verschillende namen variërend van ‘High Heel’ tot ‘Double Arch’ (omdat hij twee bogen heeft) tot ‘Flame Arch’, welke naam het meest gebruikt wordt weten we niet. Het is een mooie, bijna tere arch. Aan het puin dat er onder ligt kun je zien dat er in de loop van de tijd al flinke brokstukken zijn afgevallen. Ook recent nog! Feitelijk is de boog zo fragiel dat hij er over een jaar misschien niet eens meer is!
Opzij van de boog hebben we een boterham gegeten. Nog even hebben we overwogen om op de coördinaten een tweede arch te zoeken maar daar hebben we vanwege het onoverzichtelijke en ruige landschap van afgezien. We zijn weer terug gegaan en net als op de heenweg hebben we enorm genoten van het bijzondere landschap, de kleuren van de washes, de fraaie cactussen en wat daar zomaar overal staan te groeien en bloeien. Terug bij de auto konden we vaststellen dat we 7,5 kilometer door het land hadden gestruind en ….. morgen mogen we weer. Dan THE WAVE!!
-
07 Augustus 2019 - 02:32
Frans Rompen:
Hallo Els en Jaap
Leuk jullie verslag te lezen! Gefeliciteerd met het permit voor de Wave!!! Jullie zijn al zo vaak in dit gebied geweest dat is deze opmerkingen hoogstwaarschijndelijk overbodig zijn.....
ongeveer drie km ten noorden van de Trail head naar the wave ligt de ingang van Buckskin Gulch. Een hele interessante kloof waar je geen permit voor nodig hebt (even melden bij het BLM is wel verstandig) Wel wat klauteren en er kunnen plassen en poeltjes liggen. Niet doen als het weer instabiel is vanwege overstromingsgevaar.
Van Page komend ligt een paar km voor het BLM aan de hw aan de linker kant de insteek naar the white wave. Vond ik ook erg indrukwekkend.
Geniet ervan
Ps: Deze keer nog condors gezien? -
07 Augustus 2019 - 09:09
Lili:
Ben nog druk met de fallout van de vorige verslagen maar die #21 cactus was nu eenmaal piece of cake - cylindropuntia whipplei (hoezo potjeslatijn), geen leuke bijnaam beschikbaar maar misschien toch nuttig te weten in geval van survival omstandigheden: de vruchten (die wrattige bekertjes) kun je eten, rauw zowel als gestoofd. Waar het naar smaakt wordt niet verteld... -
07 Augustus 2019 - 19:07
Lili:
Het is bijna elf uur en ik probeer me voor te stelln waar jullie uithangen - nog aan het hiken of alweer terug. Maakt niet uit - als het maar mooi was! -
08 Augustus 2019 - 12:24
Corrie En Gerard:
Voorlopig weer genoeg genoten van deze prachtige foto,s
wij genieten er steeds weer van.
bedankt en tot horens
-
11 Augustus 2019 - 10:27
Thea:
Wauwwww...die arch gaat toch een keer invallen toch?
Ik zou er ook niet onder staan hoor mama..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
