Met pijn in het hart …..
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Jaap en Els
15 Augustus 2019 | Verenigde Staten, Boulder
Boulder, woensdag 14 augustus
Vandaag de laatste dag van onze Amerikareis en deze dag staat daarom vooral in het teken van opruimen en inpakken. Daar zijn we dan ook druk doende mee. Hier aangeschafte materialen die onderweg erg handig waren, maar die we niet mee kunnen/willen nemen zijn (volgens afspraak) neergezet bij het huis van Anna Chitty. Haar schoonzoon Hector zal dat verder afhandelen. Ze zijn nu met z’n allen even op vakantie.
Het was op de valreep, bij die zonnige bloemrijke tuin, waar we zo vaak met John hebben gestaan, toch nog een confronterend moment. Onverwacht was er verdriet en tranen. Als we al ooit nog terugkomen hier, Boulder zal nooit meer zijn wat het was.
We logeren nu in Foot of the Mountain, het motel waar we in 2005 voor het eerst samen op Amerikaanse bodem hebben gelogeerd. Dat we hier nooit meer zullen terugkomen is zeker. Er is een verandering van eigenaars en daardoor ook een wat andere sfeer. Geeft niet: voor ons doel van even de tijd hebben om onze zaken te regelen is het nu heel geschikt.
Gistermorgen vertrokken we uit Rangely en hadden een flinke reis van bijna 500 km voor de boeg. Maar het was mooi weer en een groot gedeelte van de route konden we over rustige wegen reizen. Langzamerhand werd het landschap ook meer Colorado. Onderweg maakten we een grappige stop in het plaatsje Maybell. Een stip op de kaart want het heeft maar 75 inwoners. Maar bij de benzinepomp annex winkel werkte een alleraardigste spraakzame jonge vrouw (daar geboren en getogen) en de koffie was goed. Op haar Facebook-pagina Maybell General Store staat nu een foto van Jaap en haar.
We hebben gepauzeerd in Steamboat Springs. Twee jaar geleden kocht Jaap daar zijn schitterende cowboyhoed, door hem de afgelopen weken weer met verve gedragen. Ons plan was om even naar de winkel terug te gaan voor wat onderhoudstips voor deze mooie hoed. Maar ook om voor Jaap een ‘gewone Stetson’ te kopen voor thuis. Dat lukte allemaal en leverde Els ook nog eens een leuke bloes op.
Het laatste deel hebben we op de Interstate 70 gereden. Dat gaf meteen de hectiek van de drukke snelweg en het laatste gedeelte zo rond Denver was echt een compleet gekkenhuis. We zagen de gevolgen van een heel naar ongeluk met een camper aan de andere kant van de weg. Mag je toch weer heel blij zijn dat we zelf overal toch weer heelhuids doorgekomen zijn.
Vannacht ons laatste nachtje op Amerikaanse bodem. Morgenochtend 11 uur lokale tijd vertrekt ons vliegtuig. We maken een overstap in Minneapolis en zijn dan vrijdagochtend om ongeveer half negen op Schiphol. We verwachten om ongeveer half twee in Maastricht te zijn en zullen dan wel een flinke jetlag hebben!
We hebben natuurlijk ook geëvalueerd. We verwachten niet dat dit onze laatste reis naar Amerika is geweest, maar grote rondreizen van enkele weken zoals we dat nu meer dan vijftien jaar hebben gedaan, willen we niet meer ondernemen. We worden ouder en dat merken we. Dit jaar hebben we een paar keer de grenzen van ons kunnen ervaren. Wat op zich overigens ook een goede ervaring is! Vanaf 2005 was dit onze vijftiende reis en die reizen hebben ons in zeer verschillende delen van dit land gebracht. We hebben er van genoten, we zijn er van gaan houden, het heeft ons bij momenten ook ontroerd. Het was ons ook gegeven om vaak bijzondere wandelingen te maken. Menig Amerikaan heeft van zijn eigen land niet gezien wat wij gezien hebben.
En dan de Amerikanen. We hebben veel Amerikanen ontmoet en vaak konden we goed met ze overweg. Dat heeft misschien of misschien wel zeker te maken met het soort cursussen dat Jaap geeft en waar natuurlijk een bepaald soort mensen op af komt. Grofweg zou je kunnen zeggen dat ze eerder voorstanders zijn van Obama dan van Trump. Er zijn ook mooie vriendschappen gesloten. Dat geldt voor Jaap nog meer dan voor Els. De dit jaar overleden John Chitty was van die vrienden voor Jaap de meest hechte vriend. Het voelde zwaar om dit jaar in zijn stad en op zijn school een cursus te geven. Het was ook goed om hier te zijn en betrokken te zijn bij de Memorial voor hem. Maar zonder John zal Boulder nooit meer helemaal hetzelfde zijn. We weten het, dit alles is eigen aan het leven en we moeten het accepteren zoals het is.
Zoals altijd aan het einde van een Amerikareis verlangen we nu ook wel weer naar huis, want dat is wel een aardig bijverschijnsel: als je een tijdje bent weggeweest dan is het eenmaal thuis weer een volop genieten en waarderen van ons eigen land. We kijken weer uit naar onze Limburgse heuvels en ons Maastricht.
Jullie allemaal weer heel erg bedankt voor het geduldig lezen van onze verslagen en voor jullie commentaren, soms op de website, soms op de privé-mail. Of dit het einde van de website is weten we niet: de tijd zal het leren.
Veel liefs,
Jaap en Els.
Vandaag de laatste dag van onze Amerikareis en deze dag staat daarom vooral in het teken van opruimen en inpakken. Daar zijn we dan ook druk doende mee. Hier aangeschafte materialen die onderweg erg handig waren, maar die we niet mee kunnen/willen nemen zijn (volgens afspraak) neergezet bij het huis van Anna Chitty. Haar schoonzoon Hector zal dat verder afhandelen. Ze zijn nu met z’n allen even op vakantie.
Het was op de valreep, bij die zonnige bloemrijke tuin, waar we zo vaak met John hebben gestaan, toch nog een confronterend moment. Onverwacht was er verdriet en tranen. Als we al ooit nog terugkomen hier, Boulder zal nooit meer zijn wat het was.
We logeren nu in Foot of the Mountain, het motel waar we in 2005 voor het eerst samen op Amerikaanse bodem hebben gelogeerd. Dat we hier nooit meer zullen terugkomen is zeker. Er is een verandering van eigenaars en daardoor ook een wat andere sfeer. Geeft niet: voor ons doel van even de tijd hebben om onze zaken te regelen is het nu heel geschikt.
Gistermorgen vertrokken we uit Rangely en hadden een flinke reis van bijna 500 km voor de boeg. Maar het was mooi weer en een groot gedeelte van de route konden we over rustige wegen reizen. Langzamerhand werd het landschap ook meer Colorado. Onderweg maakten we een grappige stop in het plaatsje Maybell. Een stip op de kaart want het heeft maar 75 inwoners. Maar bij de benzinepomp annex winkel werkte een alleraardigste spraakzame jonge vrouw (daar geboren en getogen) en de koffie was goed. Op haar Facebook-pagina Maybell General Store staat nu een foto van Jaap en haar.
We hebben gepauzeerd in Steamboat Springs. Twee jaar geleden kocht Jaap daar zijn schitterende cowboyhoed, door hem de afgelopen weken weer met verve gedragen. Ons plan was om even naar de winkel terug te gaan voor wat onderhoudstips voor deze mooie hoed. Maar ook om voor Jaap een ‘gewone Stetson’ te kopen voor thuis. Dat lukte allemaal en leverde Els ook nog eens een leuke bloes op.
Het laatste deel hebben we op de Interstate 70 gereden. Dat gaf meteen de hectiek van de drukke snelweg en het laatste gedeelte zo rond Denver was echt een compleet gekkenhuis. We zagen de gevolgen van een heel naar ongeluk met een camper aan de andere kant van de weg. Mag je toch weer heel blij zijn dat we zelf overal toch weer heelhuids doorgekomen zijn.
Vannacht ons laatste nachtje op Amerikaanse bodem. Morgenochtend 11 uur lokale tijd vertrekt ons vliegtuig. We maken een overstap in Minneapolis en zijn dan vrijdagochtend om ongeveer half negen op Schiphol. We verwachten om ongeveer half twee in Maastricht te zijn en zullen dan wel een flinke jetlag hebben!
We hebben natuurlijk ook geëvalueerd. We verwachten niet dat dit onze laatste reis naar Amerika is geweest, maar grote rondreizen van enkele weken zoals we dat nu meer dan vijftien jaar hebben gedaan, willen we niet meer ondernemen. We worden ouder en dat merken we. Dit jaar hebben we een paar keer de grenzen van ons kunnen ervaren. Wat op zich overigens ook een goede ervaring is! Vanaf 2005 was dit onze vijftiende reis en die reizen hebben ons in zeer verschillende delen van dit land gebracht. We hebben er van genoten, we zijn er van gaan houden, het heeft ons bij momenten ook ontroerd. Het was ons ook gegeven om vaak bijzondere wandelingen te maken. Menig Amerikaan heeft van zijn eigen land niet gezien wat wij gezien hebben.
En dan de Amerikanen. We hebben veel Amerikanen ontmoet en vaak konden we goed met ze overweg. Dat heeft misschien of misschien wel zeker te maken met het soort cursussen dat Jaap geeft en waar natuurlijk een bepaald soort mensen op af komt. Grofweg zou je kunnen zeggen dat ze eerder voorstanders zijn van Obama dan van Trump. Er zijn ook mooie vriendschappen gesloten. Dat geldt voor Jaap nog meer dan voor Els. De dit jaar overleden John Chitty was van die vrienden voor Jaap de meest hechte vriend. Het voelde zwaar om dit jaar in zijn stad en op zijn school een cursus te geven. Het was ook goed om hier te zijn en betrokken te zijn bij de Memorial voor hem. Maar zonder John zal Boulder nooit meer helemaal hetzelfde zijn. We weten het, dit alles is eigen aan het leven en we moeten het accepteren zoals het is.
Zoals altijd aan het einde van een Amerikareis verlangen we nu ook wel weer naar huis, want dat is wel een aardig bijverschijnsel: als je een tijdje bent weggeweest dan is het eenmaal thuis weer een volop genieten en waarderen van ons eigen land. We kijken weer uit naar onze Limburgse heuvels en ons Maastricht.
Jullie allemaal weer heel erg bedankt voor het geduldig lezen van onze verslagen en voor jullie commentaren, soms op de website, soms op de privé-mail. Of dit het einde van de website is weten we niet: de tijd zal het leren.
Veel liefs,
Jaap en Els.
-
15 Augustus 2019 - 01:51
Kristina:
Lieve Els en lieve Jaap,
ik wil jullie nog even een heel veilige terugreis wensen en ik hoop dat jullie daarna even heel goed uitrusten en ontspannen.
Ik heb van jullie boeiende berichten en schitterende foto's weer volop genoten en enorm meegeleefd. Die foto's van The Wave waren eenvoudigweg adembenemend, de diepte van de kleuren was niet te geloven vergeleken met eerdere jaren. En die foto's ervan worden ook steeds mooier. Ik ben over de jaren dankzij jullie verslagen zelf ook wel heel vertrouwd geraakt met het Amerikaans landschap en vooral die National Parks - wat een aangenaam contrast met het dagelijks nieuws uit dat land.
Dankjulliewel voor al jullie inspanning en het delen waardoor wij al dit moois weer mochten meebeleven.
Ik heb het zelf ook heel druk (maar wel leuk) gehad en ben nu weer heel langzaam aan het bijkomen.
Ik hoop zo gauw mogelijk op nog zo veel onbeantwoordde mailtjes in te gaan.
Het ga jullie goed.
Heel veel liefs,
Kristina
-
15 Augustus 2019 - 04:30
Corrie Van Lier:
Leuk hoor om jullie reis te volgen.
En nu een behouden thuis reis en dan uitrusten.
Groetjes corrie -
15 Augustus 2019 - 04:48
Frans Philippens:
Beste Els en Jaap,
Geniet nog effe van jullie geliefde USA en bedankt voor de mooie reisverslagen, de prachtige foto’s, het was een genot om jullie zo te kunnen en mogen volgen. Tot snel weer op de gym.
Een goede terugreis gewenst van Frans. -
15 Augustus 2019 - 05:26
Martin Scholtens:
Wat een geweldige trip. En wat een grondige voorbereiding.
Wat 'n boeiende reisverslagen. En wat 'n schitterende illustraties.
Dank dat ik deelgenoot mocht zijn.
Het ga jullie goed. Hartelijke groet, Martin -
15 Augustus 2019 - 10:14
Hans Rensema:
Beste Els en Jaap,
hartelijk dank voor jullie prachtige reisverslagen en mooie foto's.
Het was of we zelf meereisden.
Wij wensen jullie een goede terugreis.
Wellicht nog eens een keer "tot ziens".
Hartelijke groeten,
Hans Rensema en Edith Krijgsman -
15 Augustus 2019 - 10:23
Thea:
Hoi papa en mama.
Jullie gaan bijna weer op weg om de lange reis naar Maastricht af te leggen..
Ik ga jullie snel weer kunnen,zien, knuffelen en spreken.
Heb een fijne en voorspoedige reis.
Ik vond het echt een waanzinnig mooie reis om mee te mogen maken van een grote afstand.
De foto's echt prachtig mooi.
Ga lekker nagenieten van alles en dikke kus van mij.❤ -
15 Augustus 2019 - 16:38
Lili:
Partir c'est mourir un peu....bon voyage! -
15 Augustus 2019 - 17:39
Paulien:
Lieve Jaap en Els,
genoten van jullie berichten is het ook fijn dat jullie weer binnen handbereik zijn. Maastricht wacht op jullie en alvast.... welkom thuis!!! Paulien -
18 Augustus 2019 - 08:36
Corrie En Gerard:
Hoi Els en Jaap
hartelijk dank voor jullie mooie verhalen en foto,s
En wij wensen jullie een goede reis terug naar huis
Wij genieten nog lang na van jullie fijne reis en foto,s
groetjes van Corrie en Gerard -
19 Augustus 2019 - 11:01
Hans Van Der Wal:
Mooi en ontroerend laatste verslag. Hoop jullie gauw weer te zien,
Liefs en goeds,
Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
